در اوایل قرن بیستم استفاده از تکنیکهای تشخیص اثر انگشت برای تحقیقات جنایی در غرب با الهام از تمدن شرق متداول گشت. در آن زمان لازم بود تصویر هر ۱۰ انگشت با جوهر خاصی ثبت گردد. اما در اواخر دهه ۱۹۶۰، ابداع سیستمهای ثبت اثر انگشت زنده (به صورت الکترونیکی) Live-Scan Systems انقلابی در صنعت تشخیص اثر انگشت به وجود آورد. به سرعت پایگاههای داده از اثر انگشت افراد ایجاد شد و محققان هر روز فناوری تازهای معرفی میکردند که با دقت و سرعت بیشتری فرد مور نظر را از بین انبوهی از افراد شناسایی میکرد.
با پیشرفت تکنولوژی، تبهکاران نیز دست به کار شده و روشهای پیچیدهای از تقلب Fake Fingerprint را ابداع نمودند. ساده ترین روش تقلب، ثبت اثر انگشت فرد بر روی کاغذ (۲ بعدی) است. فناوری با ترکیب روشهای امنیتی (الکترواستاتیک، ترمودینامیک و...) مختلف به جنگ تقلب در سیستمهای امنیتی رفتهاست.
امروزه تشخیص اثر انگشت به عنوان دقیقترین و سریعترین روش بیومتریک در جهان نظیر کاربردهای امنیتی در سیستمهای کنترل دسترسی و کاربردهای تجاری نظیر ساعتهای حضور و غیاب کاربرد بسیاری دارد.